In fast fünfzehn Jahren ungefähr 350 Artikeln

ÄLTESTER MITARBEITER

01/08/1988

In fast fünfzehn Jahren ungefähr 350 Artikeln

Der Hunsrücker aus Rondon, dessen Name Arlindo Schwantes ist, gilt als der dienstzeitälteste Mitarbeiter des Jornal EvangAlico. Seit Januar 974 schreibt er ausnahmslos für jede Ausgabe einen Artikel. In diesen fast 15 Jahren sind es schon ungefähr 350 insgesamt. Für diese Sonderausgabe gewährte der Hunsrücker ein Interview, in welchem er über seine fast 15jährige Mitarbeit spricht.


Frage: Wie un wann is de Hunsrücker aus Rondon entstann?

Hunsrücker: Im Joa 1972 is de Farre Pawelke bei mich komm un mennt ob ich fehich wea, fo de Kalenna ein hunsrickische Atickel se schreiwe. Als gute Freind von ihm konnt ich das net absohn. So honn ich ihm zwoi Toch druf de Atickel abgeb. Onfangs Janua 1974 hot die Evangelisch Zeitung mich gebitt, in jede Zeitung se schreiwe, was ich mit viel Hin un Hea ongenomm honn.

Frage: Viel sohn sie lese am liebste de Hunsrücker. Warom das un wie fiehle Sie sich dodruf?

Hunsrücker: Ich senn stolz dodruf, dass die Lese genn mei Atickle lese. Das is weil die Hunsrücker viel meh Wert uf Witze lehe wie uf ernste Sache, was mei Ansicht no falsch is. Viel honn zu mea gesot: Ich lese nore die Zeitung weche Sei Atickle. Ich honn denne gesot, sie solle alles lese. weils interessant is. Frage: Warom senn die Witze uf Hunsrückisch so lustig? Hunsrücker: Die Witze uf Hunsrückisch senn net interessante wie uf Hochdeitsch. Vielleichet sieht das so aus, weil die Hunsrücker meist nore genn Witze lese.

Frage: Wohea holt de Hunsrücker sei witzige Idee?

Hunsrücker: An jedem Witz is meastens etwas Woaheit dron. Eichentlich senn ich von Natua aus kei Witzbold. Domit honn ich schon viel Leit enttäuscht wo mea fremd ware. Sie wore erstaunt, dass ich nore ernste Froche gemach honn, wenn mich jemand kenne lenne wollt.

Frage: Oft tut de Hunsrücker de Pastore iwe die Ohre haue. Hot das noch kei Probleme geb?

Hunsrücker: Wenn ich manchmol was sohn iwe Pastore, etwas Schlechtes, dann is das meist mit de gewisse Pastore so abgernach. Ich honn och schon ein Farre schwea beleidicht, was mich orich Leid getun hot, un honn mich dann entschuldicht bei ihm. Ein annre hot mei Atickel falsch vastann un hot dann de Knippel iwich mich runne geloss. Ich honn mich dann veteidicht un gesot, ea hett das falsch vastann, un aus Peter.

Frage: Was find de Hunsrücker vakeat in de Kerich un wie kann das geennat were?

Hunsrücker: In unse Kerich is nix direkt vakeat, nore dass zuviel Freiheit is. Die is heit so ingewurzelt, dass es schwea is, das gut se mache.
wa. Das wa och bei uns de Fall. Awe heit mecht niemand meh lese. Die Televisäo bringt doch soviel...

Frage: Die Leit lese zu wenich. Was muss gemach were, dass die Leit meh lese?

Hunsrücker: Dass die Leit heitzutoch so wenich lese kommt viel hea weche Radio un Televisäo. Ich wa sogar veschrock, wie ich wusst, dass in unse Gemeind so wenich die Zeitung lese. Ich honn das sogar unmechlich gefunn.

Frage: Lese vielleicht die Leit liewe Witze als etwas iwe die Wirklichkeit?

Hunsrücker: Wie gesot, wenn die Zeitung nore Witze brenge tet, tet se viel meh geles were. Vielleicht wenn die Pastore die Gemeinde bissche beeinflusse derre, derre viel meh lese.

Frage: Was hot dem Hunsrücker die gresst Freid gebrung in de ganze Johre wo ea in de Zeitung schreibt?

Hunsrücker: Was mich am meiste gefreit hot, dass ich im zwett Joa iwe 300 Briefe kriet honnvon mei Lese. Enne Toch kam ein Mann zu mea un wollt honn, ich sollt ihm die Zeitung bestelle. Ich sot: Das kannst du doch allein mache. Geh in die Secretaria von de Gemeind. Dot werd das gemach. Ja, awe ich senn katholisch un weiss net Bescheid in eie Kerich. Do honn ich ihm gleich die Zeitung bestellt. Das scnn schon viel Joa hea. De Mann lest die Zeitung heit noch.

Frage: lin was hot das gresste Koppweh geb?

Hunsrücker: Was mea am meiste Koppweh geb hot wa in de Erntezeit, wann ich bis in die halb Nacht arweite musst so zwoi Monat durch. De Kopp wa dann so voll, dass ich net wusst, wo die Zeit heahole fo ein Atickel se schreiwe.

Frage: Is es wichtig das Hunsrückisch se Hecke? Viele spreche net meh Hunsrückisch weil sie sich schehme.

Hunsrücker: Schod, dass die Leit so ein Komplex honn weche dem Hunsrückisch. Friehe, wea meh sinn wollt hot keh Hunsrückisch gesproch. Fo mich war das ein gross Beleidichung fo unsre Voafohre. Ich honn schon oft gesot: Das Hinkel wo im Schweinstall geboa is bleibt ein Hinkel un kei Schwein. Frage: Mit diese Entrevista werd de Hunsrücker noch bekannte. Was mennt ea dozu? Hunsrücher: Ich senn stolz, dass ich doch noch etwas weat senn mit de 73 Joa un hoffe, dass die Leit och zufriede senn domit. Sie solle och meh Weat uf unse Zeitung lehe un alles was die brengt. Das Lese geheat eichentlich fo jede Mitglied von unse Kerich. Was ich noch sohn mecht: Wenn ich manchmol och Spass mache iwe die Pastore, was och jede Farre vesteht, mache ich das net um de Pastore de Kopp voll se ranze. Ein Farre is genau so geboa von Vate un Mutte wie jede enne von uns.


Voltar para índice de Um Século de História de Nossa Imprensa 
 

HISTÓRIA
+
Eu também sou parte e membro dessa congregação, coparticipante e codesfrutante de todos os bens que possui. Pelo Espírito, a ela fui levado e incorporado, pelo fato de haver ouvido e ainda ouvir a Palavra de Deus, que é o princípio para nela se entrar.
Martim Lutero
© Copyright 2024 - Todos os Direitos Reservados - IECLB - Igreja Evangélica de Confissão Luterana no Brasil - Portal Luteranos - www.luteranos.com.br