Johanes 4,1-29
1. Dai farisäers höirte dat Jeisus meir jüngers kreig un meir lüür tauwte as Johanes. 2 (In wårheit wäir dat ni Jeisus, åwer sijn jüngers wat tauwte.) 3 As Jesus dat waitend kreig, gäit hai weg fon Judäe na Galiläe. 4 Uunerweegens müst hai doir Samaria gåe. 5 Hai kaim in ain stad fon Samaria dai Sicar haite däir, wat dicht laig an dat land wat Jåkob sijm jonge Josef geewt har. 6 Dår wäir Jakob sijn wåterkwel. Jeisus wäir muir fone reis un set sich dicht bij dai kwel. Dat wäir oiwer mirdagstuun. 7 Ain samaritanisch fruug kaim taum wåter hålen un Jeisus sägt tau eer: Geew mij wåter taum drinken. 8 (Dai jüngers wäire nane stad hengåe taum eeten köipe.) 9 . Dai fruug sägt åwer: Duu büst air juure un forlangst dij wåter fon mij, ain samaritanisch? ( Sai frögt dat weegen, dat dai juures un dai samaritaners sich ni forstüüne). 10 Dun sägt Jeisus tau eer: Wen duu waite däirst wat God dij geewe kan un wem dai is wat fon dij wåter forlangt, den däirst duu fon em wåter forlange un hai wöir dij leewend wåter geewe. 11 Sai sägt åwer: Duu häst går kaine emer bij un dai kwel is daip. Wou krigst duu dat leewend wåter her? 12 Ous urgrousfåter Jåkob hät ous deis kwel geewt. Hai, sijn kiner un sij fai häwe fon deis kwel drunke. Bist duu gröter as ous fåter Jåkob? 13 Un Jeisus sägt tau eer: Wem fon dit wåter drinkt, dai wart werer dörst krijge, 14 åwer dai meisch wat fon dem wåter drinkt, wat ik em geew, dai wart nij meir dörste. Weegen dat wåter wat ik em geew, wart ain kwel, wat uut em eiwig leewend schoilt. 15 Dun forlangt sich dai fruug: Geew mij fon dem wåter! Sou bruuk ik nij meir dörste un hijr henkoome taum wåter hålen. 16 Jeisus komandijrt eer und sägt: Gå nuu, raup dijne keirle un koom tröig. 17 Dai fruug sägt åwer: Ik häw kaine keirle! Un Jeisus sägt dårup: Duu häst dai wårheit sägt, 18 weegen fijw keirls häst duu al hat un dai wat duu nuu häst, dat is dij keirl in wirkligkeit ni. 19 Dai fruug anwourdet un sägt: Nuu wait ik dat duu air profeit büst! 20 Ous folk hät God ümer up deisem barg anbeert un jij, dai juures, säge dat Jeirusalem dai stel is wou wij em anbeere schåle. 21 Jesus sägt åwer: Fruug, glöiw mij dat wat ik dij nuu säge war: Dår kümt ain tijd wou God ni meir up deisem barg un uk ni in Jeirusalem anbeert wart. 22 Jij, dai samaritaners, waite ni wat jij anbeere, åwer wij waite wat wij anbeere weegen dai rerung kümt fon dai juuren. 23 Åwer dår kümt ain tijd un in wirkligkeit is dai al dår, wou dai wirklige anbeerers dem Fåter in gaist un in wårheit anbeere ware. 24 God is Gaist un dårweegen muite sijn anbeerers em uk in gaist un in wårheit anbeere. 25 Dai fruug sägt nuu: Ik wait dat dai Messias , wat Kristus wart nent, koome schal. Un wen hai kümt, wart hai ous ales uutdüüre. 26 Un Jeisus sägt: Ik, wat mit dij reer, bün dai Messias. 27 In dai moment kaime sijn jüngers un forwuunerte sich dat Jeisus mit aine fruuge reert. Kair frögt åwer de fruuge wat sai wul un wouweegen Jeisus mit eer reere däir. 28. Dårup löt dai fruug eer wåterpot leige, gäit tröig nane stad un sägt ale lüüre: 29 Koomt un kijkt dai meisch, wat ales sägt hät wat ik måkt häw: Mag hai dai Messias sin?
